Icewind Dale (ang. Dolina Lodowego Wichru) - pierwsza część serii gier komputerowych z gatunku cRPG, wydana przez Interplay Entertainment i wyprodukowana przez black Isle Studios, oddział Interplaya zajmujący się grami fabularnymi, na silniku Infinity engine firmy Bio Ware. W Polsce gry z tej serii wydane zostały przez firmę CD Projekt. Gra przeznaczona jest dla systemów MS Windows oraz Macintosh.

Akcja gry rozgrywa się w tytułowej Dolinie Lodowego Wichru, która jest częścią Zapomnianych Krain, świata fantasy będącego tzw. settingiem dla gry fabularnej Dungeons & Dragons. Pierwsza część gry oparta była na pierwszej edycji systemu Advanced Dungeons & Dragons. Część wątków serii kontynuowana miała być w grze Baldur's Gate: The Black Hound, prace nad którą zostały jednak wstrzymane w związku z rozwiązaniem przez Interplay oddziału Black Isle.


Planescape: Torment – gra komputerowa współtworzona przez studia BioWare i z gatunku cRPGBlack Isle, a wydana przez Interplay w 1999 r. Rozgrywka oparta jest o drugą edycję zasad systemu Advanced Dungeons & Dragons i osadzona jest w świecie Planescape. W grze wykorzystano zmodyfikowany nieco silnik graficzny Infinity Engine, który sprawdził się w grze Baldur's Gate.

Świat gry, Wieloświat, podzielony jest na wymiary, nazwane sferami lub planami, które różnią się budową, mieszkańcami, a nawet prawami natury. W każdej z nich istnieje pewna cecha natury, intelektu, bądź ducha, która przeważa czyniąc ją unikatową. Istnieje jednak sfera, która jest neutralna – pełni ona rolę „iglicy sfer”, rozdroża światów. W jej centrum leży zaś stolica – Sigil – gdzie znajduje się mnóstwo ukrytych portali do wszystkich wymiarów (znajdują się one często w nieprzewidywalnych miejscach i aktywowane są czasami nawet przedmiotami codziennego użytku), których zazdrośnie strzeże przed obcymi bóstwami enigmatyczna władczyni tego planu, Pani Bólu.

Fabuła gry opowiada o Bezimiennym – nieśmiertelnym człowieku, który stracił pamięć na skutek stanu określanego przez większość bytów myślących „śmiercią". Jego opowieść zaczyna się w Kostnicy miasta Sigil. Gracz towarzyszy bohaterowi podczas prób odzyskania własnej tożsamości oraz wspomnień. Próbuje on dowiedzieć jak najwięcej o przeszłości Bezimiennego: o tym, jak utracił swą śmiertelność, a może zarazem i swoje człowieczeństwo.(Opis gry mało przekonujący, no cóż taka jest, ale warto zagrać)

Might and Magic (z ang Moc i Magia, MM) to seria komputerowych gier fabularnych produkowanych przez New World Computing oraz wydawanych przez 3DO. Producentem serii był Jon .

Oprócz serii gier RPG, powstało kilka innych gier mniej lub bardziej powiązanych z cyklem, z czego najważniejszą jest Heroes of might and magic.

Większa część gry rozgrywa się w średniowieczno - fantastycznym  otoczeniu. Gracz kontroluje grupę bohaterów o różnych profesjach (w części gier także rasach). Świat gry przedstawiony jest graczowi z perspektywy pierwszej osoby. Gracz ma możliwość wyboru trybu walki – ma do wyboru walkę turową oraz walkę w czasie rzeczywistym.

Światy gry we wszystkich grach cyklu Might and Magic są dość duże, a gracz może oczekiwać wielu godzin rozgrywki. Światy są zwykle pełne wrogich istot, występujących w dużych grupach. Pierwsze pięć gier serii prezentowało bardzo zróżnicowane środowisko i liczne stworzenia wymyślone przez twórców. W kolejnych częściach pojawiło się więcej elementów znanych z innych światów fantasy, zwłaszcza Dungeon & Dragons, a także mitologii (np. meduzy, nagi czy smoki).

Diablo – gra komputerowa z gatunku hack'n'slash. Została stworzona przez Blizzard North i wydana przez Blizzard Entertaiment 2 stycznia 1997 roku.

Podziemia klasztoru w miasteczku Tristram zostały opanowane przez siły Zła. Gracz wciela się w wojownika (Warrior), łotrzycę (Rogue) lub maga (Sorceror), aby przywrócić porządek. Gracz przemierza więc szesnastopoziomowy loch w celu zdobywania doświadczenia, skarbów, ekwipunku i zabijania nieumarłych i demonów. Na koniec zabija głównego przeciwnika - tytułowego Diablo (The Dark Lord).

W około rok po wydaniu Diablo firma Sierra wypuściła dodatek Diablo: Hellfire. Konsolowa wersja gry na platformę Sony PlayStation została wydana w marcu 1998 przez firmę Electronic Arts.

Wiedźmin to typ wojownika stworzony przez Andrzeja Sapkowskiego. Pojawia się w Cyklu wiedźmińskim tego autora, na który składają się dwa zbiory opowiadań oraz pięciotomowa Saga o wiedźminie. Wiedźmini zrzeszeni są w tajemnym bractwie i zajmują się odpłatnym zabijaniem potworów zagrażających bezpieczeństwu ludzi. Głównym bohaterem Cyklu jest wiedźmin Geralt z Rivii.

Wiedźminami zostają przede wszystkim niechciane bękarty, podrzutki lub inne dzieci niewiadomego pochodzenia. Wielu sądzi, że wiedźminami zostają dzieci-niespodzianki, lecz to nieprawda. W rzeczywistości, wiedźmini wierzą, że kiedyś uda im się znaleźć takie dziecko i nie będzie ono musiało przechodzić żadnych prób ani mutacji, by stać się wiedźminem. Młodzi wiedźmini, trenowani są od najmłodszych lat w sztuce walki. Ich organizmy są poddawane daleko idącym przemianom poprzez magiczne eliksiry (tzw. Próba Traw), w celu przygotowania ich do walki z potworami (organizmy wiedźminów nabywają także nowych możliwości, jak na przykład kontrola nad odruchem źrenicznym, wyostrzone zmysły, zwiększony refleks i wytrzymałość). Duża część kandydatów umiera w czasie tych zabiegów. Skutkiem ubocznym zmian jest bezpłodność, często oszpecenie twarzy i czasami utrata pigmentu, przez co wiedźmin staje się albinosem. Skutki uboczne są bardzo różnorodne.

Wiedźmiński trening uczy tłumienia emocji (również dzięki eliksirom), co sprawia, że wielu ludzi postrzega wiedźminów jako pozbawionych uczuć. Uczy również szybszego (oraz cichszego) od innych stworzeń poruszania się, co jest podstawowym atutem każdego wiedźmina. W czasie szkolenia wiedźmini uczą się również wszystkiego o potworach, z którymi może im przyjść walczyć, podstaw magii (znaki wiedźmińskie) oraz wytwarzania eliksirów, które krótkotrwale podnoszą ich sprawność w walce (jakkolwiek nie jest wspomniane czy wiedźmini rzeczone eliksiry wykonują własnoręcznie). Każdy wiedźmin posiada magiczny amulet, który ostrzega przed obcą magią i niebezpieczeństwem (Patrz tom 5, rozdział 4 - "(...)Nieostrożne stąpnięcie na coś takiego było niebezpieczne - a więc medalion winien ostrzegać"),stanowi także znak rozpoznawczy oraz cechowy.